Het kunstschilders echtpaar Lucien en Marja maken zich zorgen over hun steeds humeuriger wordende tante Clementine bij wie zij een kamer annex atelier huren. Omdat de ververij van Lucien niet bijster goed in de markt ligt, is er een huurschuld ontstaan.
Tante zou in een van haar grimmige buien hen wel eens op straat kunnen zetten, en dan . . . . Zou het misschien helpen als tante aan de man wordt geholpen, zou dat haar opvrolijken?
De notaris wordt onder valse voorwenselen binnengelokt, maar verdwijnt alras via de regenpijp als hij lont ruikt
Langs diezelfde regenpijp komt Theoduul binnenklauteren en ook met hem hebben Lucien en Marja snode plannen. Theoduul is niet voor niets chef de buro van "de hypersolide hypotheekbank anno 1573", hij weet namelijk de notaris, die nog even langs komt, een knieval te laten maken voor tante.
Maar, oh rampen, als de notaris zich vergist, dan is het huis te klein. Dan heeft Theoduul ineens drie vaders en acht zonen en valt het licht uit.
Jazeker, een huis vol verrassingen, waar de politie aan te pas komt, pantoffeltjes bij de haard staan, de koffie heerlijk dampt, het pijpje gestopt is en waar zij elkaar op het eind nog krijgen ook!